در این جلسه به مناسبت نزدیکی ایام محرم الحرام به طور اتفاقی مباحثی پیرامون عزاداری اصیل و درست و راه شناخت مکتب واقعی امام حسین علیه السلام صحبت هایی شد که به دلیل طولانی بودن مباحث و در عین حال پراکنده بودن آن، به صورت کامل درج نشده است. در یک کلام عزاداری ها باید مرکز آموزش معارف دینی باشد و کلاسی که شعور را همراه با شور در روح و روان و عقل بچه های شیعه بدمد..
در گذشته عزاداری ها بر حضور روحانیت متمرکز می شد و بیشترین سهم یک مراسم عاشورایی، آموزه های دینی بود و در نهایت مداح مقداری مرثیه خوانی می کرد.. آن هم با شکل خاص و مودبانه خودش.. اما حالا بسیاری از عزاداری ها بدون آموزه های دینی و فقط با تکیه به صدای مداح و آن هم با شعرها و شکل های نادرست که بعضا نه تنها فایده ندارد که گاهی به بیراهه هم می رود. ما به جای اینکه فرهنگ سازی کنیم و مردم را با روح عاشورا آشنا کنیم نگاه می کنیم می ببینیم مردم چه می خواهند و بعد بر اساس خواسته آنها راه می رویم.. نتیجه ی آن می شود اینکه هم در شکل و قالب عزاداری ها دچار انحراف می شویم و هم در محتوی و ادبیات آن...